KsiążkiCo prawda nie umarłam, jak sugerował ostatni post, ale za to mój organizm zaprotestował przeciwko ciągłemu siedzeniu nad książkami bez porządnego żarełka i postanowił zachorować. Dzięki temu noce spędzam nie tylko z teorią mediów, ale także z gorączką i katarem.
Żeby wrócić do dobrej formy, postanowiłam wziąć wolne popołudnie i uczcić je w doborowym towarzystwie kalafiora. Na tak specjalną okazję jak samotne chorobowe popołudnie, postanowiłam sięgnąć po równie specjalny przepis, czyli przepis na pieczonego kalafiora z mojej ukochanej książki Plenty autorstwa Yottama Ottolenghiego. Jak każdy przepis Yottama, ten również jest prosty, szybki i uzależniający, a mam też nadzieję, że w połączeniu z imbirową herbatą wykaże właściwości lecznicze.
Ha! Właśnie kupiłam tę książkę i w najbliższym czasie rozpocznę testowanie przepięknych przepisów:)
Na pewno nie pożałujesz zakupu, ciekawe od jakich przepisów zaczniesz testowanie 🙂
Marto, kiedy śledzę Twojego bloga mówię sobie, że w końcu przechodzę na wegetarian bo przecież kocham warzywa, lubię potrawy z samych warzyw i często je jadam ale nie mogę oprzeć się kawałkowi kabanosa, który zerka na mnie z lodówki i wtedy zastanawiam się JAK TY TO ROBISZ…jak robią to inni- zdradź mi tę tajemnicę bo zaczynam od tych kiełbas tyć :-))
Jak mam zacząć nie gapiąc się na tego potwora w lodówce…i nie żebym przesadzała bo jadam wędlin i mięsa raczej mało- może 1-2 x w tyg
To jak? napiszesz? buziak
Małgosia nie wiem czy nie powinnam Ci napisać całego listu 🙂 Ja miałam to szczęście, że nigdy nie lubiłam mięsa, od dziecka były wciąż problemy, że po prostu nie smakowało mi, nie podchodziło nie chciałam jeść i koniec. Ale na przykład mój tato, który przeszedł na wegetarianizm rok temu, po 50 latach lubowania się we wszystkich mięsach, pieczeniu pasztetów, robieniu samodzielnie kiełbas – po prostu przestał jeść mięso i z moją pomocą zaczął odkrywać nowe smaki. Znalazł nowe ulubione potrawy, nowe pomysły na kanapki i w ogóle nowy sposób jedzenia. I myślę, że to dla każdego jest dobry początek, odkryć nowe ulubione, bezmięsne smaki, których jest przecież multum- może to być pasta z suszonych pomidorów, tosty z pieczonym bakłażanem, smażone boczniaki z koperkiem albo pieczone buraczki z kozim serem. Co Ty na to? Chętnie będę Cię wspierać i dostarczać pomysłów i porad prosto na Twoją skrzynkę mejlową :):)
kurcze serio? jestem na pewno zupiarą! i zupy jadam właściwie bezmięsne a już jak kocham to te soczewicowe tylko u mnie w domu nie chcą zup jadać…jak robię- jem przez 3 dni sama no chyba, że to pomidorowa
jest:-)…tarty warzywne, same warzywka jak najbardziej kocham, uwielbiam, mniam ale dobra- spróbuję…nie będę robić siary przed Twoim tatą…tu mi dokopałaś :-)z pozdrowieniami dla taty!
Jeny, ale mam na to ochotę. Na chipsy z obierek po ziemniakach też! Na warzywka i zupy 😛 ajjj a dziś u mnie znowu curry 🙂
Nie mogę dostać szafranu. Czym mogę go zastąpić?
Zignorować 😉